- ملایم کردن
مهربان کردن، نرم خو کردن، خلیق کردن، سازگار کردن، آهسته کردن، یواش کردن، کند کردن
معنی ملایم کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- ملایم کردن
تليينٌ
- ملایم کردن
Mellow
- ملایم کردن
adoucir
- ملایم کردن
使温和
- ملایم کردن
ammorbidire
- ملایم کردن
złagodzić
- ملایم کردن
смягчать
- ملایم کردن
пом'якшувати
- ملایم کردن
verzachten
- ملایم کردن
mildern
- ملایم کردن
suavizar
- ملایم کردن
नरम करना
- ملایم کردن
和らげる
- ملایم کردن
নরম করা
- ملایم کردن
melunakkan
- ملایم کردن
yumuşatmak
- ملایم کردن
부드럽게 하다
- ملایم کردن
نرم کرنا
- ملایم کردن
ทำให้เบาบาง
- ملایم کردن
kupunguza
- ملایم کردن
suavizar
- ملایم کردن
להקל
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خوَشْ / خُشْ طَ شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
پیشقراولی کردن:
طلایه بر سپه روز کرد لشکر شب
ز راست فرقد و شعری ̍ ز چپ سهیل یمن.
مسعودسعد
طلایه بر سپه روز کرد لشکر شب
ز راست فرقد و شعری ̍ ز چپ سهیل یمن.
مسعودسعد
(اُ زَ دَ)
لغت نامه دهخدا
برهم خوردن. شوریدگی کردن. آشوب کردن. شورش کردن:
محیط تشنه لبیها چنان تلاطم کرد
که کشتی دل ما را به آن کنار انداخت.
تنها (از آنندراج)
محیط تشنه لبیها چنان تلاطم کرد
که کشتی دل ما را به آن کنار انداخت.
تنها (از آنندراج)
بهبود بخشیدن، به هم پیوستن بهبود بخشیدن التیام دادن، بهم پیوستن: (باقتضای مقادیر ملتئم کردند نه هیچ جزو بنقصان نه هیچ جزو فزون) (جمال الدین اصفهانی. گنج سخن 37: 2)
سرزنش کردن نکوهیدن: (و چون میل بخیر کند از میل بشر پشیمان شود و خویشتن را ملامت کند) (اوصاف الاشراف. 26)
ساز گار آمدن موافق بودن مناسب بودن: (آفرینش همه آفریدگان چنانست که هر آنچه بشنود و طبیعت او را موافق و ملایم آید زود بقبول آن مسترسل شود) (مرزبان نامه. تهران. چا. 82: 1)
همواره همراه و ندیم کسی کردن شخصی را: (چون مجلس باخر رسید و مستان عزم شبستان کردند سلطان از زبان خود کسی را ملازم قیصر کرد و جهت احتیاط را فرمود که با او رسوم چرب زبانی و آداب نیکو محضری ممهد دارند) (سلجوقنامه ظهیری. چا. خاور. 27)، همیشه در جایی مقیم ساختن، نوکر کسی کردن، مواظب کردن
